در صورت برخورد صاعقه با هواپیما چه اتفاقی می‌افتد؟

آیا به هنگام پرواز در هوای طوفانی، رعد و برق خطری برای هواپیما ایجاد می‌کند؟

همه ما، هر از چند گاهی تصاویری را از هواپیماهایی که توسط صاعقه مورد اصابت قرار گرفته‌اند، در اینترنت می‌بینیم. احتمالا بعضی از این تصاویر بسیار مهیج و فوق‌العاده هستند، ولی نیازی نیست بترسید. برخورد با صاعقه در هر پروازی رخ نمی‌دهد، ولی این پدیده غیرمعمول هم نیست. آمارهای استاندارد صنعتی حاکی از این هستند که هر هواپیما به‌طور میانگین هر دو سال یکبار یا کمی بیشتر مورد اصابت صاعقه قرار می‌گیرد.

خبر خوب این است که تمام هواپیماها با استفاده از سطح بالایی از علم، به‌گونه‌ای مهندسی شده‌اند که هم در جریان اصابت صاعقه و هم پس از آن، کاملا خوب عمل کنند و شما را نیز درنهایت ایمنی به مقصدتان برسانند.

البته شاید صاعقه مد نظر ما به اندازه صاعقه‌ای که در فیلم تخیلی «بازگشت به آینده» (Back to the future) لازم بود تا توان ۱.۲۱ گیگاواتی لازم برای به راه انداختن ساعت زمان استفاده شده در آن فیلم را تأمین کند، ارزش فیلم‌سازی نداشته باشد؛ ولی باز هم موضوع جالبی است!

هواپیماهای قدیمی که از ف ساخته می‌شدند، در اصل قفس‌های فارادی بزرگی بودند. برای درک مفهوم قفس فارادی (Faraday cage) باید کلاس فیزیک مدرسه‌تان را به خاطر بیاورید! در حقیقت، با وجود ف روی بدنه خارجی که با یک ماده شبکه‌بندی شده مهندسی درون پوسته تقویت می‌شود، صاعقه بدون هیچ‌گونه آسیبی، از اطراف هواپیما عبور می‌کند و مسیر الکتریکی شده خودش را ادامه می‌دهد.

قاعده‌ای مشابه در مورد خودرو نیز وجود دارد. اگر شما ساکن منطقه‌ای باشید که مستعد صاعقه باشد، احتمالا به شنیدن این مطلب عادت کرده‌اید که در جریان وقوع صاعقه، درون خودرو یکی از امن‌ترین جاها برای در امان ماندن از برخورد صاعقه است. در اطراف بخش‌های حساس یک هواپیما همچون محفظه سوخت و قسمت‌های برقی، قرار دادن حفاظ و پوشش می‌تواند یک لایه حفاظتی اضافه ایجاد کند.

شاید برایتان جالب باشد که بدانید طبق ادعای سرویس ملی هواشناسی آمریکا، دمای یک صاعقه ناگهانی همراه‌با تندر نزدیک به ۳۰ هزار درجه سانتی‌گراد است که بدون شک بسیار دمای بالایی است!

اما شاید این سؤال برایتان پیش بیاید که هواپیماهای جدیدی که از مواد کامپوزیتی سبک وزن غیرفی ساخته می‌شوند، چگونه صاعقه را هدایت می‌کنند؟ سؤال خوبی است. باید بگوییم که برای مثال، هواپیمای «بویینگ ۷۸۷» (‌Boeing 787) از پلاستیک تقویت شده فیبر کربن بهره می‌برد. بنابراین، سازندگان هواپیما از یک فویل مخصوص استفاده می‌کنند تا تاثیر قفس فارادی را بازگردانند.

این فویل در اصطلاح فنی با نام فویل فی توسعه یافته رسانای جریان برق، شناخته می‌شود. این فویل یکی از اجزای لایه‌بندی ساندویچی مواد است که پوسته خارجی هواپیما را تشکیل می‌دهند. این پوسته شامل کامپوزیت، فویل و همچنین لایه‌هایی است که فویل فی را از رطوبت و خوردگی ناشی از آن محافظت می‌کنند.

این عوامل باعث می‌شوند که دقیقا مشابه با هواپیمایی که چهارچوب فی دارد، در این هواپیماها نیز صاعقه به سرعت از میان لوله پوشانده شده از فویل و همچنین در امتداد بال‌ها حرکت و هواپیما را ترک ‌کند.

منبع : زومیت